شعر کردی

  شیعری کوردی

کانی

هه ر کاتی ده که ومه بیری

وه کو روژانی جوانی

بو ساریژی زامه کانم

به ته نیا دیمه سه ر کانی

زوخاوی دل هه ل ده ریژم بو ورده شه پوله کانی

ئه م به سته یه بو ده خوینم به لاوه ک یا به گورانی

کانی کانی تو جیژوانی پریه کانی

تو ئایونه ی ئاسمانی 

خونی جه رگی چیا سه خت و به ر زه کانی

خوزگا ئه وه ی من ده ی زانم توش بیزانی کانی کانی

ده زانی بو زور دی مه لات؟

چون له لای تو به جی ماون جی پی کانی  

کانی کانی

تو شاهیدی پشکوتنی ئه وینیکی ئا سمانی

قاتلی من له توی دا شورد په ن جه کانی

خونی دلم تکاوه نیو ئاوی کانی

به ده م دزه ی ئه وینه وه

ده مردم و نه م ده زانی

کانی کانی کانی کانی

 ترجمه لفظ به لفظ فارسی

            چشمه

هر زمانی بیادش می افتم

همچو روزگار جوانی

برای تسکین زخمهایم

تنهایی به سر چشمه می روم

درد دلم رو به دست موجهای کوچکش می سپارم

این شعر رو براش با دکلمه یا با آواز می خوانم

ای چشمه :تو میعادگاه فرشته هایی

تو آینه آسمانی

خون دل کوههای سخت و مرتفع هستی

ای چشمه : کاش آن چیزهای که من می دانم تو هم می دانستی

چون جای پاهاش پیش تو به جا مانده

ای چشمه :

تو شاهد شکوفه دادن عشقی آسمانی بودی

قاتل من دستهایش را در توشست

خون دلم در درون آب چشمه ریخت

به همراه خنده عشق

 میمردم و نمی فهمیدم

ای چشمه ای چشمه